fio
Übersicht aller Übersetzungen
- fīō → siehe „fierī“fīō → siehe „fierī“
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. interfīō 2. Person 2. interfīs 3. Person 3. interfit | 1. Person 1. interfīmus 2. Person 2. interfītis 3. Person 3. interfīunt |
Futur | 1. Person 1. interfīam 2. Person 2. interfīēs 3. Person 3. interfīet | 1. Person 1. interfīēmus 2. Person 2. interfīētis 3. Person 3. interfīent |
Imperfekt | 1. Person 1. interfīēbam 2. Person 2. interfīēbās 3. Person 3. interfīēbat | 1. Person 1. interfīēbāmus 2. Person 2. interfīēbātis 3. Person 3. interfīēbant |
Perfekt | 1. Person 1. interfactus sum 2. Person 2. interfactus es 3. Person 3. interfactus est | 1. Person 1. interfactī sumus 2. Person 2. interfactī estis 3. Person 3. interfactī sunt |
Futur 2 | 1. Person 1. interfactus erō 2. Person 2. interfactus eris 3. Person 3. interfactus erit | 1. Person 1. interfactī erimus 2. Person 2. interfactī eritis 3. Person 3. interfactī erunt |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. interfactus eram 2. Person 2. interfactus erās 3. Person 3. interfactus erat | 1. Person 1. interfactī erāmus 2. Person 2. interfactī erātis 3. Person 3. interfactī erant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. interfīam 2. Person 2. interfīās 3. Person 3. interfīat | 1. Person 1. interfīāmus 2. Person 2. interfīātis 3. Person 3. interfīant |
Imperfekt | 1. Person 1. interfierem 2. Person 2. interfierēs 3. Person 3. interfieret | 1. Person 1. interfierēmus 2. Person 2. interfierētis 3. Person 3. interfierent |
Perfekt | 1. Person 1. interfactus sim 2. Person 2. interfactus sīs 3. Person 3. interfactus sit | 1. Person 1. interfactī sīmus 2. Person 2. interfactī sītis 3. Person 3. interfactī sint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. interfactus essem 2. Person 2. interfactus essēs 3. Person 3. interfactus esset | 1. Person 1. interfactī essēmus 2. Person 2. interfactī essētis 3. Person 3. interfactī essent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | interfī | interfīte |
Futur | 2. Person 2. interfītō 3. Person 3. interfītō | 2. Person 2. - 3. Person 3. interfīuntō |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | interfierī |
Perfekt | interfactum esse |
Futur | interfactūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | - |
Futur | interfactūrus, a, um |
Genitiv | - |
---|---|
Dativ | - |
Akkusativ | - |
Ablativ | - |
interfactum |
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. vacēfīō 2. Person 2. vacēfīs 3. Person 3. vacēfit | 1. Person 1. vacēfīmus 2. Person 2. vacēfītis 3. Person 3. vacēfīunt |
Futur | 1. Person 1. vacēfīam 2. Person 2. vacēfīēs 3. Person 3. vacēfīet | 1. Person 1. vacēfīēmus 2. Person 2. vacēfīētis 3. Person 3. vacēfīent |
Imperfekt | 1. Person 1. vacēfīēbam 2. Person 2. vacēfīēbās 3. Person 3. vacēfīēbat | 1. Person 1. vacēfīēbāmus 2. Person 2. vacēfīēbātis 3. Person 3. vacēfīēbant |
Perfekt | 1. Person 1. vacēfactus sum 2. Person 2. vacēfactus es 3. Person 3. vacēfactus est | 1. Person 1. vacēfactī sumus 2. Person 2. vacēfactī estis 3. Person 3. vacēfactī sunt |
Futur 2 | 1. Person 1. vacēfactus erō 2. Person 2. vacēfactus eris 3. Person 3. vacēfactus erit | 1. Person 1. vacēfactī erimus 2. Person 2. vacēfactī eritis 3. Person 3. vacēfactī erunt |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. vacēfactus eram 2. Person 2. vacēfactus erās 3. Person 3. vacēfactus erat | 1. Person 1. vacēfactī erāmus 2. Person 2. vacēfactī erātis 3. Person 3. vacēfactī erant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. vacēfīam 2. Person 2. vacēfīās 3. Person 3. vacēfīat | 1. Person 1. vacēfīāmus 2. Person 2. vacēfīātis 3. Person 3. vacēfīant |
Imperfekt | 1. Person 1. vacēfierem 2. Person 2. vacēfierēs 3. Person 3. vacēfieret | 1. Person 1. vacēfierēmus 2. Person 2. vacēfierētis 3. Person 3. vacēfierent |
Perfekt | 1. Person 1. vacēfactus sim 2. Person 2. vacēfactus sīs 3. Person 3. vacēfactus sit | 1. Person 1. vacēfactī sīmus 2. Person 2. vacēfactī sītis 3. Person 3. vacēfactī sint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. vacēfactus essem 2. Person 2. vacēfactus essēs 3. Person 3. vacēfactus esset | 1. Person 1. vacēfactī essēmus 2. Person 2. vacēfactī essētis 3. Person 3. vacēfactī essent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | vacēfī | vacēfīte |
Futur | 2. Person 2. vacēfītō 3. Person 3. vacēfītō | 2. Person 2. - 3. Person 3. vacēfīuntō |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | vacēfierī |
Perfekt | vacēfactum esse |
Futur | vacēfactūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | - |
Futur | vacēfactūrus, a, um |
Genitiv | - |
---|---|
Dativ | - |
Akkusativ | - |
Ablativ | - |
vacēfactum |
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. cōnfīō 2. Person 2. cōnfīs 3. Person 3. cōnfit | 1. Person 1. cōnfīmus 2. Person 2. cōnfītis 3. Person 3. cōnfīunt |
Futur | 1. Person 1. cōnfīam 2. Person 2. cōnfīēs 3. Person 3. cōnfīet | 1. Person 1. cōnfīēmus 2. Person 2. cōnfīētis 3. Person 3. cōnfīent |
Imperfekt | 1. Person 1. cōnfīēbam 2. Person 2. cōnfīēbās 3. Person 3. cōnfīēbat | 1. Person 1. cōnfīēbāmus 2. Person 2. cōnfīēbātis 3. Person 3. cōnfīēbant |
Perfekt | 1. Person 1. cōnfactus sum 2. Person 2. cōnfactus es 3. Person 3. cōnfactus est | 1. Person 1. cōnfactī sumus 2. Person 2. cōnfactī estis 3. Person 3. cōnfactī sunt |
Futur 2 | 1. Person 1. cōnfactus erō 2. Person 2. cōnfactus eris 3. Person 3. cōnfactus erit | 1. Person 1. cōnfactī erimus 2. Person 2. cōnfactī eritis 3. Person 3. cōnfactī erunt |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. cōnfactus eram 2. Person 2. cōnfactus erās 3. Person 3. cōnfactus erat | 1. Person 1. cōnfactī erāmus 2. Person 2. cōnfactī erātis 3. Person 3. cōnfactī erant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. cōnfīam 2. Person 2. cōnfīās 3. Person 3. cōnfīat | 1. Person 1. cōnfīāmus 2. Person 2. cōnfīātis 3. Person 3. cōnfīant |
Imperfekt | 1. Person 1. cōnfierem 2. Person 2. cōnfierēs 3. Person 3. cōnfieret | 1. Person 1. cōnfierēmus 2. Person 2. cōnfierētis 3. Person 3. cōnfierent |
Perfekt | 1. Person 1. cōnfactus sim 2. Person 2. cōnfactus sīs 3. Person 3. cōnfactus sit | 1. Person 1. cōnfactī sīmus 2. Person 2. cōnfactī sītis 3. Person 3. cōnfactī sint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. cōnfactus essem 2. Person 2. cōnfactus essēs 3. Person 3. cōnfactus esset | 1. Person 1. cōnfactī essēmus 2. Person 2. cōnfactī essētis 3. Person 3. cōnfactī essent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | cōnfī | cōnfīte |
Futur | 2. Person 2. cōnfītō 3. Person 3. cōnfītō | 2. Person 2. - 3. Person 3. cōnfīuntō |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | cōnfierī |
Perfekt | cōnfactum esse |
Futur | cōnfactūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | - |
Futur | cōnfactūrus, a, um |
Genitiv | - |
---|---|
Dativ | - |
Akkusativ | - |
Ablativ | - |
cōnfactum |
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. superfīō 2. Person 2. superfīs 3. Person 3. superfit | 1. Person 1. superfīmus 2. Person 2. superfītis 3. Person 3. superfīunt |
Futur | 1. Person 1. superfīam 2. Person 2. superfīēs 3. Person 3. superfīet | 1. Person 1. superfīēmus 2. Person 2. superfīētis 3. Person 3. superfīent |
Imperfekt | 1. Person 1. superfīēbam 2. Person 2. superfīēbās 3. Person 3. superfīēbat | 1. Person 1. superfīēbāmus 2. Person 2. superfīēbātis 3. Person 3. superfīēbant |
Perfekt | 1. Person 1. superfactus sum 2. Person 2. superfactus es 3. Person 3. superfactus est | 1. Person 1. superfactī sumus 2. Person 2. superfactī estis 3. Person 3. superfactī sunt |
Futur 2 | 1. Person 1. superfactus erō 2. Person 2. superfactus eris 3. Person 3. superfactus erit | 1. Person 1. superfactī erimus 2. Person 2. superfactī eritis 3. Person 3. superfactī erunt |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. superfactus eram 2. Person 2. superfactus erās 3. Person 3. superfactus erat | 1. Person 1. superfactī erāmus 2. Person 2. superfactī erātis 3. Person 3. superfactī erant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. superfīam 2. Person 2. superfīās 3. Person 3. superfīat | 1. Person 1. superfīāmus 2. Person 2. superfīātis 3. Person 3. superfīant |
Imperfekt | 1. Person 1. superfierem 2. Person 2. superfierēs 3. Person 3. superfieret | 1. Person 1. superfierēmus 2. Person 2. superfierētis 3. Person 3. superfierent |
Perfekt | 1. Person 1. superfactus sim 2. Person 2. superfactus sīs 3. Person 3. superfactus sit | 1. Person 1. superfactī sīmus 2. Person 2. superfactī sītis 3. Person 3. superfactī sint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. superfactus essem 2. Person 2. superfactus essēs 3. Person 3. superfactus esset | 1. Person 1. superfactī essēmus 2. Person 2. superfactī essētis 3. Person 3. superfactī essent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | superfī | superfīte |
Futur | 2. Person 2. superfītō 3. Person 3. superfītō | 2. Person 2. - 3. Person 3. superfīuntō |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | superfierī |
Perfekt | superfactum esse |
Futur | superfactūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | - |
Futur | superfactūrus, a, um |
Genitiv | - |
---|---|
Dativ | - |
Akkusativ | - |
Ablativ | - |
superfactum |
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. obsolēfīō 2. Person 2. obsolēfīs 3. Person 3. obsolēfit | 1. Person 1. obsolēfīmus 2. Person 2. obsolēfītis 3. Person 3. obsolēfīunt |
Futur | 1. Person 1. obsolēfīam 2. Person 2. obsolēfīēs 3. Person 3. obsolēfīet | 1. Person 1. obsolēfīēmus 2. Person 2. obsolēfīētis 3. Person 3. obsolēfīent |
Imperfekt | 1. Person 1. obsolēfīēbam 2. Person 2. obsolēfīēbās 3. Person 3. obsolēfīēbat | 1. Person 1. obsolēfīēbāmus 2. Person 2. obsolēfīēbātis 3. Person 3. obsolēfīēbant |
Perfekt | 1. Person 1. obsolēfactus sum 2. Person 2. obsolēfactus es 3. Person 3. obsolēfactus est | 1. Person 1. obsolēfactī sumus 2. Person 2. obsolēfactī estis 3. Person 3. obsolēfactī sunt |
Futur 2 | 1. Person 1. obsolēfactus erō 2. Person 2. obsolēfactus eris 3. Person 3. obsolēfactus erit | 1. Person 1. obsolēfactī erimus 2. Person 2. obsolēfactī eritis 3. Person 3. obsolēfactī erunt |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. obsolēfactus eram 2. Person 2. obsolēfactus erās 3. Person 3. obsolēfactus erat | 1. Person 1. obsolēfactī erāmus 2. Person 2. obsolēfactī erātis 3. Person 3. obsolēfactī erant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. obsolēfīam 2. Person 2. obsolēfīās 3. Person 3. obsolēfīat | 1. Person 1. obsolēfīāmus 2. Person 2. obsolēfīātis 3. Person 3. obsolēfīant |
Imperfekt | 1. Person 1. obsolēfierem 2. Person 2. obsolēfierēs 3. Person 3. obsolēfieret | 1. Person 1. obsolēfierēmus 2. Person 2. obsolēfierētis 3. Person 3. obsolēfierent |
Perfekt | 1. Person 1. obsolēfactus sim 2. Person 2. obsolēfactus sīs 3. Person 3. obsolēfactus sit | 1. Person 1. obsolēfactī sīmus 2. Person 2. obsolēfactī sītis 3. Person 3. obsolēfactī sint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. obsolēfactus essem 2. Person 2. obsolēfactus essēs 3. Person 3. obsolēfactus esset | 1. Person 1. obsolēfactī essēmus 2. Person 2. obsolēfactī essētis 3. Person 3. obsolēfactī essent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | obsolēfī | obsolēfīte |
Futur | 2. Person 2. obsolēfītō 3. Person 3. obsolēfītō | 2. Person 2. - 3. Person 3. obsolēfīuntō |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | obsolēfierī |
Perfekt | obsolēfactum esse |
Futur | obsolēfactūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | - |
Futur | obsolēfactūrus, a, um |
Genitiv | - |
---|---|
Dativ | - |
Akkusativ | - |
Ablativ | - |
obsolēfactum |
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. fīō 2. Person 2. fīs 3. Person 3. fit | 1. Person 1. fīmus 2. Person 2. fītis 3. Person 3. fīunt |
Futur | 1. Person 1. fīam 2. Person 2. fīēs 3. Person 3. fīet | 1. Person 1. fīēmus 2. Person 2. fīētis 3. Person 3. fīent |
Imperfekt | 1. Person 1. fīēbam 2. Person 2. fīēbās 3. Person 3. fīēbat | 1. Person 1. fīēbāmus 2. Person 2. fīēbātis 3. Person 3. fīēbant |
Perfekt | 1. Person 1. factus sum 2. Person 2. factus es 3. Person 3. factus est | 1. Person 1. factī sumus 2. Person 2. factī estis 3. Person 3. factī sunt |
Futur 2 | 1. Person 1. factus erō 2. Person 2. factus eris 3. Person 3. factus erit | 1. Person 1. factī erimus 2. Person 2. factī eritis 3. Person 3. factī erunt |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. factus eram 2. Person 2. factus erās 3. Person 3. factus erat | 1. Person 1. factī erāmus 2. Person 2. factī erātis 3. Person 3. factī erant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. fīam 2. Person 2. fīās 3. Person 3. fīat | 1. Person 1. fīāmus 2. Person 2. fīātis 3. Person 3. fīant |
Imperfekt | 1. Person 1. fierem 2. Person 2. fierēs 3. Person 3. fieret | 1. Person 1. fierēmus 2. Person 2. fierētis 3. Person 3. fierent |
Perfekt | 1. Person 1. factus sim 2. Person 2. factus sīs 3. Person 3. factus sit | 1. Person 1. factī sīmus 2. Person 2. factī sītis 3. Person 3. factī sint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. factus essem 2. Person 2. factus essēs 3. Person 3. factus esset | 1. Person 1. factī essēmus 2. Person 2. factī essētis 3. Person 3. factī essent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | fī | fīte |
Futur | 2. Person 2. fītō 3. Person 3. fītō | 2. Person 2. - 3. Person 3. fīuntō |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | fierī |
Perfekt | factum esse |
Futur | factūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | - |
Futur | factūrus, a, um |
Genitiv | - |
---|---|
Dativ | - |
Akkusativ | - |
Ablativ | - |
factum |
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. dēsuēfīō 2. Person 2. dēsuēfīs 3. Person 3. dēsuēfit | 1. Person 1. dēsuēfīmus 2. Person 2. dēsuēfītis 3. Person 3. dēsuēfīunt |
Futur | 1. Person 1. dēsuēfīam 2. Person 2. dēsuēfīēs 3. Person 3. dēsuēfīet | 1. Person 1. dēsuēfīēmus 2. Person 2. dēsuēfīētis 3. Person 3. dēsuēfīent |
Imperfekt | 1. Person 1. dēsuēfīēbam 2. Person 2. dēsuēfīēbās 3. Person 3. dēsuēfīēbat | 1. Person 1. dēsuēfīēbāmus 2. Person 2. dēsuēfīēbātis 3. Person 3. dēsuēfīēbant |
Perfekt | 1. Person 1. dēsuēfactus sum 2. Person 2. dēsuēfactus es 3. Person 3. dēsuēfactus est | 1. Person 1. dēsuēfactī sumus 2. Person 2. dēsuēfactī estis 3. Person 3. dēsuēfactī sunt |
Futur 2 | 1. Person 1. dēsuēfactus erō 2. Person 2. dēsuēfactus eris 3. Person 3. dēsuēfactus erit | 1. Person 1. dēsuēfactī erimus 2. Person 2. dēsuēfactī eritis 3. Person 3. dēsuēfactī erunt |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. dēsuēfactus eram 2. Person 2. dēsuēfactus erās 3. Person 3. dēsuēfactus erat | 1. Person 1. dēsuēfactī erāmus 2. Person 2. dēsuēfactī erātis 3. Person 3. dēsuēfactī erant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. dēsuēfīam 2. Person 2. dēsuēfīās 3. Person 3. dēsuēfīat | 1. Person 1. dēsuēfīāmus 2. Person 2. dēsuēfīātis 3. Person 3. dēsuēfīant |
Imperfekt | 1. Person 1. dēsuēfierem 2. Person 2. dēsuēfierēs 3. Person 3. dēsuēfieret | 1. Person 1. dēsuēfierēmus 2. Person 2. dēsuēfierētis 3. Person 3. dēsuēfierent |
Perfekt | 1. Person 1. dēsuēfactus sim 2. Person 2. dēsuēfactus sīs 3. Person 3. dēsuēfactus sit | 1. Person 1. dēsuēfactī sīmus 2. Person 2. dēsuēfactī sītis 3. Person 3. dēsuēfactī sint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. dēsuēfactus essem 2. Person 2. dēsuēfactus essēs 3. Person 3. dēsuēfactus esset | 1. Person 1. dēsuēfactī essēmus 2. Person 2. dēsuēfactī essētis 3. Person 3. dēsuēfactī essent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | dēsuēfī | dēsuēfīte |
Futur | 2. Person 2. dēsuēfītō 3. Person 3. dēsuēfītō | 2. Person 2. - 3. Person 3. dēsuēfīuntō |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | dēsuēfierī |
Perfekt | dēsuēfactum esse |
Futur | dēsuēfactūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | - |
Futur | dēsuēfactūrus, a, um |
Genitiv | - |
---|---|
Dativ | - |
Akkusativ | - |
Ablativ | - |
dēsuēfactum |